آدمها را نه در کلام، که در عمل بشناسیم…
یکی از اتفاقات رایج در روابط شناخت آدمها است که افراد بسیار خوب صحبت می کنند، کلمات، عبارات و جملات دلنشینی به کار میبرند که بر دل هم مینشیند و تاثیر گذار است. با کلامشان می توانند افراد را متقاعد کنند و خوب فکر می کنند و تحلیل می کنند.
اما همین افراد به ندرت پیش می آید که وقتی پای عمل می رسد، درست و سالم و سازگارانه و بالغانه رفتار کنند. اینجاست که تصویری که از طرف مقابل داشتیم در هم می شکند و فرو میریزد و ما میمانیم و شوکی بزرگ از آنچه تا کنون شنیدیم و آنچه به واقع دیدیم.
آنچه که حائز اهمیت است عمل، رفتار، واکنش و عملکرد افراد در موقعیت های مختلف است.
در ابتدای رابطه اگر دیدید دلتان دارد میلرزد و می رود، همانجا ترمز دستی احساستان را بکشید و عقل و دل را توامان کنید…
با دل لذت آن لحظه را ببرید و تجربه اش کنید، با عقل بگویید شناخت آدمیان در امتداد زمان و بر اساس رفتار و عملکردشان است. مهم توامان کردن این دو باهم است. بدون نادیده گرفتن جنبه دیگری. می توان گفت منظور از عقل، خودآگاهی، و شناخت جنبه های آشکار و پنهانِ خویشتن است.
در ابتدای رابطه با سر پرواز نکنید، چون ممکن است همانطور هم با سر سقوط کنید در واقعیت های تلخ.
“اگر به سراغ تفکر می‌روید،
قلب خویش را نیز با خود ببرید.
اگر به نزد عشق می‌روید، سر خود را نیز با خویش همراه کنید. چون عشق بی‌حضور عقل تهی و عقل بدون عشق پوچ و توخالی‌ست”.
ما را در اینستاگرام و تلگرام دنبال کنید.