ما برای بقا نیازمند آن هستیم که خلاقیت کودکان خود را برانگیزانیم، چرا که در این زمانه و با وجود استرس های روانی، اسلحه ای بغیر از خلاقیت وجود ندارد که بتوان با آن به جنگ مشکلات رفت.
امروزه هدف عمده تمامی نهادهای آموزشی و پرورشی ایجاد توانایی حل مسئله و خلاقیت در دانش آموزان است. از راه ایجاد این توانایی هاست که می توان افراد را برای مقابله با شرایط متغیر زندگی و موقعیت های جدیدی که مرتبا با آنها روبرو می شوند، آماده کرد. سایر هدف های آموزشی مدارس پیش نیازی است برای کسب مهارت های حل مسئله و خلاقیت.
یکی از این پیش نیازها آموزش مهارت های زندگی است.
مهارت های زندگی مجموعه ای از مهارت های شخصی و اجتماعی است که کودکان و نوجوانان باید آن را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر و کل اجتماع بطور موثر، شایسته و مطمئن عمل کنند.
سازمان جهانی بهداشت WHO :
ده مهارت اصلی زندگی در قالب 5 گروه:
- مهارت های خودآگاهی،همدلی (با تاکید بر مهارت های تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس)
- مهارت های ارتباط، روابط بین فردی (با تاکید بر مهارت های بین فردی و ابراز وجود)
- مهارت های تصمیم گیری، حل مسئله
- مهارت های تفکر خلاق، تفکر انتقادی
- مهار کردن هیجان، مقابله با استرس
مهارت های زندگی، مجموعه ای از مهارت ها و توانمندی ها است که فرد را برای مقابله موثر و پرداختن به کشمکش ها و موقعیت های دشوار زندگی یاری می کند و فرد را قادر می سازد تا در ارتباط با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود، مثبت و سازگارانه عمل کرده و سلامت روانی خود را تامین کند.
